Θα σταθώ στη διαπίστωση πως «ξοδεύουμε πολλά στην εκπαίδευση» και στον πολύ επιτυχημένο παραλληλισμό που έκανε η κ. Λούκα Κατσέλη μεταξύ κοινωνικής πολιτικής και εκπαιδευτικής πολιτικής. Πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην αναποτελεσματικότητα της άσκησης της κοινωνικής πολιτικής λέγοντας, αν θυμάμαι καλά, πως το ποσοστό του πληθυσμού κάτω του ορίου πτώχειας πριν την άσκηση της κοινωνικής μας πολιτικής είναι 23% και μετά την άσκηση της κοινωνικής μας πολιτικής 21%, δηλαδή μια βελτίωση μόνο 2 μονάδων. Αντίθετα η αποτελεσματικότητα των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών όταν ασκούν κοινωνική πολιτική είναι 8 με 10 μονάδες.
Επειδή για χρόνια τώρα είμαι της άποψης πως αντίστοιχη είναι και η κατάσταση από πλευράς αποτελεσματικότητας στο εκπαιδευτικό μας σύστημα θέλω να εστιάσω στην παρακάτω ερώτηση. Αν θεωρήσουμε τις δύο σημαντικές συνιστώσες προς την κατεύθυνση της βελτίωσης της αποτελεσματικότητας της εκπαιδευτικής πολιτικής οι οποίες είναι: α) η αύξηση της χρηματοδότησης και β) η δημιουργία μηχανισμών και γενικότερα ενός συστήματος που θα διασφαλίζει την αποτελεσματική διαχείριση των διαθέσιμων πόρων, ποια από τις δύο πιστεύετε πως έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα στα πλαίσια της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης;
Λούκα Κατσέλη: «Αναμφισβήτητα το δεύτερο». Χωρίς ένα υγιές σύστημα διαχείρισης η όποια αύξηση της χρηματοδότησης …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου